Έχω την εντύπωση ότι οι άντρες λένε κατά καιρούς, όταν κάνουν μία σχέση «πρώτα η φιλία, μετά η κυρία». Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει, και αν ισχύει.
Στις γυναίκες πάντως ΔΕΝ συμβαίνει το ίδιο. Εμείς όταν είμαστε με κάποιον, τις φίλες μας τις έχουμε λίγο επιεικώς.. χεσμένες! Και βάζω και τον εαυτό μου μέσα γιατί δεν είμαι καλύτερη.
Το θέμα είναι όμως άλλο! Οκ, καλά κάνουμε και τις γράφουμε, αλλά το αξίζουν αυτό για κάθε μαλάκα που έχουμε σχέση μαζί του?! Γιατί δεν γνωρίζουμε με την πρώτη τον άντρα της ζωής μας, με τον οποίο θέλουμε να παντρευτούμε, να κάνουμε παιδιά, να γεράσουμε μαζί και μπλα, μπλα, μπλα… Δυστυχώς, γνωρίζουμε και άλλους πιο πριν. Οι οποίοι τυχαίνει να μας πληγώνουν. Βέβαια δεν πειράζει, γιατί μέσα από τα λάθη μαθαίνεις. Έτσι είναι η ζωή.
Ενιγουέι, ας επιστρέψουμε πάάλι πίσω. Πόσο υπομονετική μπορεί να είναι μια φίλη, η οποία θα κάνει στην άκρη και θα παραχωρήσει τη θέση της στον κύριο Τάδε. Σε κάποιον τον οποίο δεν τον ξέρεις καν, ενώ τη φίλη σου την ξέρεις πολύ περισσότερο και πολύ καλύτερα. Ωω ναι, είναι πολύ υπεράνω!..
Ίσως όμως έχει να κάνει και με τον άνθρωπο. Δηλαδή, μπορεί μια γυναίκα να είναι υπομονετική και υπεράνω, μπορεί όμως μόλις δει ότι η ερωτοχτυπημένη φίλη της, την έχει ελαφρώς γραμμένη να της πει: «κοπελιά, άντε γειά!», και όταν την έχει ανάγκη η άλλη εκείνη να κάνει τον κινέζο.
Στις γυναίκες πάντως ΔΕΝ συμβαίνει το ίδιο. Εμείς όταν είμαστε με κάποιον, τις φίλες μας τις έχουμε λίγο επιεικώς.. χεσμένες! Και βάζω και τον εαυτό μου μέσα γιατί δεν είμαι καλύτερη.
Το θέμα είναι όμως άλλο! Οκ, καλά κάνουμε και τις γράφουμε, αλλά το αξίζουν αυτό για κάθε μαλάκα που έχουμε σχέση μαζί του?! Γιατί δεν γνωρίζουμε με την πρώτη τον άντρα της ζωής μας, με τον οποίο θέλουμε να παντρευτούμε, να κάνουμε παιδιά, να γεράσουμε μαζί και μπλα, μπλα, μπλα… Δυστυχώς, γνωρίζουμε και άλλους πιο πριν. Οι οποίοι τυχαίνει να μας πληγώνουν. Βέβαια δεν πειράζει, γιατί μέσα από τα λάθη μαθαίνεις. Έτσι είναι η ζωή.
Ενιγουέι, ας επιστρέψουμε πάάλι πίσω. Πόσο υπομονετική μπορεί να είναι μια φίλη, η οποία θα κάνει στην άκρη και θα παραχωρήσει τη θέση της στον κύριο Τάδε. Σε κάποιον τον οποίο δεν τον ξέρεις καν, ενώ τη φίλη σου την ξέρεις πολύ περισσότερο και πολύ καλύτερα. Ωω ναι, είναι πολύ υπεράνω!..
Ίσως όμως έχει να κάνει και με τον άνθρωπο. Δηλαδή, μπορεί μια γυναίκα να είναι υπομονετική και υπεράνω, μπορεί όμως μόλις δει ότι η ερωτοχτυπημένη φίλη της, την έχει ελαφρώς γραμμένη να της πει: «κοπελιά, άντε γειά!», και όταν την έχει ανάγκη η άλλη εκείνη να κάνει τον κινέζο.
Αααχ, τώρα που είπα κινέζο θυμήθηκα τις μέλισσες. Ας ακούσουμε και το ομόνυμο σονγ, μιας που το έφερε η κουβέντα!
Πολύ μου αρέσει ο τραγουδιστής!.. Ααα, ρε χρήστο!
Νομίζω ότι είναι και στον χαρακτήρα του καθένα, είναι όμως και γενικότερο το κακό. Όταν κάποια ερωτεύεται, η φίλη της περνά σε 2η μοίρα.
Αλλά δεν πειράζει, να σας πω γιατί?
Γιατί η ΑΛΗΘΙΝΗ φίλη θα είναι εκεί αν κάτι στραβώσει με τον τυπά. Θα είναι εκεί στις 3 το πρωί όταν δεν θα μπορεί να σε πάρει ο ύπνος από τα κλάματα. Θα είναι εκεί να σου αγοράσει καινούρια πακέτα μιξομάντηλα και ένα οικογενειακό παγωτό με γεύση σοκολάτα. Θα σε κάνει μια αγκαλιά όταν θα την έχεις πραγματικά ανάγκη και θα σου πει πως δεν αξίζει να κλαις για κανένα ηλίθιο-χαμένο-μαμάκια-μαλακομπουκομένο μπαγλαμά! Γιατί αυτά πάνε και ερχόνται η φιλία όμως μένει!
Επίσης μια πραγματική φίλη χαίρεται όταν βλέπει την φίλη της να είναι χαρούμενη και να περνά καλά και δεν στραβομουτσουνιάζει! Άντε τώρα!
Για αυτό προτείνω να είμαστε προσεκτικοί με τις επιλογές μας και να κάνουμε ¨πέρα¨ τους τοξικούς φίλους. Διότι όπως λέει και ένα ρητό: «Οι φίλοι είναι η οικογένεια που εμείς επιλέγουμε»Να περνάτε πάντα καλά και να γελάτε δυνατά! J
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου