Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

A craziful Day

Ακούστε ταυτόχρονα και αυτό:


Πρώτη φορά μετά από τόσο καιρό γύριζα σπίτι και ήμουν πραγματικά χαρούμενη! Ο λόγος είναι απλός.. Σήμερα, 2/2/2012, τελείωσα επιτέλους το γράψιμο και μπορούσα μετά τη σχολή να κάνω οτιδήποτε θέλω! Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

 Ξυπνάω το πρωί χαρούμενη, επειδή θα τελείωνα και μετά θα πήγαινα στα ΙΚΕΑ! Ναι πρώτη φορά χαιρόμουν τόσο για τα ΙΚΕΑ..

Αφού πήρα το αστικό, καθώς προχωρούσε περνάει μια γέφυρα και ήταν ρε παιδί μου, σαν να περάσαμε αυτόματα σε άλλη χώρα! Τα πάντα ήταν κάτασπρα, όλα χιονισμένα!..

 Φτάνω στη σχολή, βρίσκω την παρέα μου, δίνουμε τελικά το μάθημα και ξαναπέρνουμε το αστικό για να φύγουμε.

Καθώς  λοιπόν καθόμασταν στις θεσούλες μας (εγώ με την Σοφία πλεον) και μιλούσαμε και αναλύαμε και σχολιάζαμε διάάάφορα  θέματα, παρατηρήσαμε ότι οι στάσεις από τη Βούλγαρη και μετά είναι ΕΝΤΕΛΩΣ άκυρες!.. Μα ποιος χριστιανός τις σκέφτηκε?! Θα ήθελα πολύ να είχα μία συζήτηση μαζί του (υψηλού επιπέδου όπως καταλαβαίνετε!). Μα κάτι ονόματα ότι να ‘ναι.. Ο «οτινανισμος» στο μεγαλείο του!

Φτάνουμε λοιπόν στα ΙΚΕΑ (μετα από πολύωρο ταξίδι)
και αρχίζουμε να παίρνουμε με την σειρά κάθε καρέκλα, καναπέ, πολυθρόνα, κρεβάτι.. Με την νύστα που είχαμε άνετα θα κοιμόμασταν αλλά το πρόβλημα ήταν ότι είχαμε μαζί μας πολύτιμα αντικείμενα και φοβηθήκαμε μήπως μας τα κλέψουν. Όπως ήταν φυσικό κάναμε λίγο φασαρία σε όλη την έκθεση (γιατί χωρίς φασαρία δεν ζούμε) φάγαμε, αγοράσαμε ότι ήταν να αγοράσουμε και πήραμε και πάλι τον δρόμο της επιστροφής.. Πάλι οι άκυρες στάσεις- Καλαμαρί (ναι και εμείς απορήσαμε, γιατί λείπει το -α), στρατόπεδο 1, στρατόπεδο 2, σασθ κ.α

Και να μπαίνει κόσμος και να βγαίνει κοσμος και να μας έχουν πέσει όλοι πάνω από το στριμωξίδι και να μας έχουν λιώσει για μια στιγμή, αλλα οκέικ, επιβιώσαμε! Αλλά δεν μας ένοιαζε και πολύ γιατί είχε φύγει ένα βάρος από πάνω μας και εκτός αυτού μάθαμε ότι περάσαμε και σε 2 ολόκληρα μαθήματα!.. Δεν ήταν λίγο! Πραγματικά, γυρίζαμε σπίτι πτώματα και ήμασταν χαρούμενες. Ούτε γκρίνιες, ούτε τίποτα. Μετά από δύο (!!) εβδομάδες εσώκλειστες στο σπίτι, η βόλτα στα ΙΚΕΑ ήταν ηρωική έξοδος!..

 Και μετά φτάνω στο σπιτάκι μου, έξω χιόνιζε, φόρεσα κάτι ζεστό και κουκουλώθηκα με το πάπλωμα….
 
Ωω, ναι ήταν μία όμορφη μέρα, παρά το πολύ κρύο… J

Να περνάτε πάντα καλά και να γελάτε δυνατά!









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου