Το καθιερωμένο
κομμάτι (ξέρω ποιος κάνει λαμογιές και δεν τα ακούει, χα!):
Αυτό το ποστ
έπρεπε να είχε γίνει καιρό πριν, πολύ καιρό πριν για την ακρίβεια. Βέβαια κάλιο
αργά παρά ποτέ.
Σε αυτή την ανάρτηση λοιπόν θα ήθελα να
αναφερθώ στα άτομα που περιτριγυρίζουν τον καθένα μας. Τον κοινωνικό του κύκλο.
Και ειδικότερα τους στενούς φίλους, αυτούς που στέκεσαι δίπλα τους και τολμάς
μαζί τους να είσαι ο εαυτός σου. Και πετυχαίνει. Είσαι εσύ, με όλα τα άσχημα
και τα όμορφα, γιατί τέλειοι δεν είμαστε, έχουμε όμως εκείνους με τους οποίους
μαζί γινόμαστε (τέλειοι), συμπληρωνόμαστε.
Σαν ένα
παζλ.
Δένουμε και
κλειδώνουμε.
Αυτούς που
αισθάνεσαι σαν οικογένεια σου. Ξυπνάς μαζί τους, κοιμάσαι, τρως, φοράς τα ρούχα
τους, τσακώνεσαι, αγκαλιάζεις, αγαπάς, βρίζεις, ΓΕΛΑΣ. Εκείνους που όταν έχεις καιρό
να δεις, σου λείπει η μυρωδιά από το σπίτι τους, η μυρωδιά η δική τους, η
γκρίνια τους, το γέλιο τους. Να περπατάς χωρίς αυτούς και να νιώθεις πως κάτι
λείπει, κάτι ΣΟΥ λείπει. Ένα κομμάτι
του εαυτού σου.
Διάβασα ότι η
φιλία, είναι ο έρωτας χωρίς τα φτερά του. Ταιριάζει κάπως, αν το καλοσκεφτείς. Όλα
τα παραπάνω μπορούν κάλλιστα να περιγράψουν και αυτά που βιώνει ένα ζευγάρι.
Είναι τόσο
γαλήνιο και ωραίο να υπάρχουν άνθρωποι δίπλα σου, που να σε νοιάζονται και να
σε αγαπάνε. Να σου δίνουν πράγματα
επειδή θέλουν, χωρίς να περιμένουν να ανταποδώσεις, εφόσον το κάνουν με την
καρδιά τους. Εδώ κάποιος δεν πρέπει να φερθεί αχάριστα ή να εκμεταλλευτεί τον
άλλο. Τότε δεν είναι μια σχέση φιλική. Στη μέση μπαίνουν τα ¨άσχημα¨, το
συμφέρον και η απανθρωπιά. Και δεν τα θέλουμε αυτά. Όταν νιώθεις όλη αυτή την
καλοσύνη και την αγάπη, αισθάνεσαι γεμάτος. Δυνατός. Θέλεις να ανταποδώσεις με όποιον τρόπο μπορείς. Ο άλλος θα
το εκτιμήσει.
Υπάρχει μεγάλη
περίπτωση να ακούσεις και τα πιο σκληρά λόγια από ένα φίλο. Στοιχηματίζω ότι θα
είναι για καλό σου. Δεν θα σε αφήσει να κάνεις κάτι και να πέσεις. Θα σε
τραβήξει. Ακόμα όμως και αν συμβεί αυτό, θα σου δώσει το χέρι του να σηκωθείς.
Αφού σε σηκώσει, θα περπατήσει πλάι σου κρατώντας το χέρι και τελικά, θα τρέχει
δίπλα σου και θα χαμογελάτε μαζί.
Είναι υπέροχο
να συνεννοείστε με τα μάτια, να σκέφτεστε κάτι την ίδια στιγμή, όταν σε βλέπει
να καταλαβαίνει ότι είσαι θλιμμένος και να προσπαθεί να ελαφρύνει τον πόνο σου.
Να σε αγκαλιάζει σφιχτά όταν το έχεις τόσο πολύ ανάγκη και να σου δίνει
κουράγιο. Να σε κάνει να γελάς και να σου φτιάχνει το κέφι.
Όταν όλα
αυτά είναι αληθινά, μπορείς να βασιστείς πάνω του.
Να πιστέψεις πως έχεις μια φιλία δυνατή με
αμοιβαία αισθήματα.
Μπορείς να
δώσεις χωρίς να περιμένεις να πάρεις.
Να πέσεις
αλλά να ξέρεις πως κάποιος θα σε σηκώσει.
Προσωπικά νομίζω
πως έχω βρει αυτά τα άτομα. Και αυτό με κάνει να αισθάνομαι ιδιαίτερα χαρούμενη
και τυχερή.
Να περνάτε
πάντα καλά και να γελάτε δυνατά!
