Για λίγο.

                                     Μουσική υπόκρουση πρακαλώ:

«Τι με κοιτάζεις έτσι τελείωσε», είπε.

«Σήκω, ετοίμασε τα πράγματά σου, πρέπει να φύγεις.»

«Ντύσου, πάρε μαζί τις αναμνήσεις και τις σκέψεις σου, όχι όμως όλες. Άφησε μερικές στο συρτάρι και αυτές που είναι πεταμένες πάνω στην καρέκλα. Σκεπασέ τες με ένα σεντόνι να μην σκονιστούν αν θέλεις. Λευκό κατά προτίμηση, όπως στις ταινίες.

Οι αναμνήσεις εδώ θα είναι δεν θα φύγουν, εκτός και αν εσύ θέλεις να τις διώξεις. Δεν υπάρχει λόγος όμως. Είναι πολύτιμος θησαυρός. Μαζί με άτομα που αγαπάς τις έχτισες και γέμισαν ζωντάνια τα ντουβάρια. Μην τις διώξεις. Είναι πανέμορφες και το ξέρεις.

Μην έχεις κατεβασμένα μούτρα. Χαμογέλα. Δεν σ’ αρέσει που φεύγεις, το ξέρω.  Ποτέ δεν σου άρεσε. Αυτή τη φορά περισσότερο.

Το γιατί το ξέρεις, δεν θα στο πω. Δεν θέλω να στο θυμίζω συνεχώς. Είναι δύσκολο, αλλά θα γινόταν. Το ήξερες απ’ την αρχή, όλοι το ξέραμε.

Βγες μια βόλτα, μια τελευταία βόλτα. Θα σου φανούν όλα διαφορετικά. Ακόμα και όσα σε εκνεύριζαν θα είναι όμορφα.

Ο αέρας, οι ήχοι, οι μυρωδιές, τα κτίρια, οι άνθρωποι.

Είναι καλό να φύγεις για λίγο. Για να λείψεις και να σου λείψει. Να εκτιμήσεις ότι είχες και να έχεις την ευκαιρία για μια τελευταία φορά να επανορθώσεις. Στην συγκεκριμένη περίπτωση ίσως να μην έχεις άλλη ευκαιρία.

Θα αλλάξεις παραστάσεις, θα ξεχαστείς και θα γυρίσεις πίσω πάλι δυναμικά και με όρεξη, όπως πάντα άλλωστε.

Δεν θα περάσεις και ιδιαίτερα άσχημα. Καλοκαίρι έρχεται. Άλλη φάση.

Άντε!

Αφού βαθιά μέσα σου το ξέρεις ότι δεν σε παίρνει άλλο. Αυτό ήθελες, γιατί διστάζεις τώρα? Αυτό είχες ανάγκη και εξακολουθείς να έχεις.

Ένα διάλειμμα είναι όπως στο σχολείο. Τελευταίο διάλειμμα και πάμε στην 6^η ώρα. Όχι για καλλιτεχνικά όμως ή θρησκευτικά.

Μέχρι τότε έχεις πολύ καιρό. Πολλές μέρες. Πολλές ώρες.

Άνοιξε την βαλίτσα και βάλε μέσα όλα τα αγαπημένα σου ρούχα. Τις αγαπημένες σου αναμνήσεις και τα πρόχειρα σχέδια που περιμένουν να τα οργανώσεις. Φόρα το χαμόγελό σου, βάλε και λίγο κραγιόν αν σου αρέσει. Τα μαλλιά σου λυτά, φόρα και το άρωμά σου. Η αγαπημένη σου μουσική να παίζει μέσα σου και φύγαμε!

Τώρα μάλιστα! Κλείσε τα φώτα και κλείδωσε την πόρτα. Όλα θα είναι έτσι όπως τα άφησες. Το υπόσχομαι.

Βγες έξω και ατένισε με όρεξη αυτό που έρχεται.

Είδες?»

Πι.Ες: αποκτήσαμε αδερφάκι! http://vivistav.tumblr.com/

Να περνάτε καλά και να γελάτε δυνατά!